Opinie: De Burka in Temptation Island

Op 23 maart 2017
burka

De stelling van Rachida Lamrabet om werk te maken van een maatschappelijke “deburkanisatie” is een nieuw dieptepunt in het verdraagzaamheidsdenken. Een manier van denken met een bijzonder hoog temptation-island gehalte. Wat we horen en zien is plat, pervers en normvervagend maar omdat het jaar na jaar een tikkeltje méér is, steeds weer een beetje “normvervagender”, rollen we eens met onze ogen en zien we het niet meer.

Nochtans zouden we moord en brand moeten schreeuwen bij zo’n opinie.

Het lijkt een bewuste strategie van dit soort “vrijdenkers”. Langzaam ondergraven ze alles waar een open, westerse, democratische samenleving eeuwen voor gevochten heeft. Ze kadert het zelfs in de “vrijheid” om te dragen wat je wil. Het is net vooruitstrevend?? Amehoela…

Slim, maar er is een truukje. Types als Rachida Lamrabet zijn bijzonder selectief. Vervang het woordje burka in haar pleidooi maar eens door swastika, een al even manifest teken van onverdraagzaamheid, en het kot zal vele, vele malen te klein zijn.

Want laat ons eerlijk zijn. Een boerka is een fundamenteel symbool van ongelijkheid. Het wordt gepropageerd door IS en de Taliban. Vrouwen die het niet dragen worden de hand afgehakt, onthoofd of een kogel door het hoofd gejaagd. De boerka is één van de symbolen van een gruwelbeleid, van de meest verregaande onverdraagzaamheid denkbaar. Het is de best denkbare manier om een vrouw te vernederen en inferieur te verklaren.

En dát noemt Rachida Lamrabet een paternalistische visie. Ik zou haar dat eens graag zien verkondigen voor een menigte vrouwelijke slachtoffers van de religieuze politie.

We moeten dringend radicaliseren. Nu.

Wie in een moderne, open en Westerse samenleving wil gedijen moét de onderbouw aanvaarden. Dat is niet te nemen of te laten. Als je dat niet doet blaas je het best mogelijke samenlevingsmodel in de geschiedenis van de mensheid op. Een niet onderhandelbaar kader met een onbetwistbare gelijkwaardigheid van man en vrouw, met een fundamentele scheiding van kerk en staat en een verregaande vrijheid van elk individu.

Zonder die basispremisse kan er geen openheid, geen debat, geen democratie zijn. Als we al op één punt radicaal moéten zijn, dan wel daarop. En niet zo’n klein beetje. Dat is mijn rotsvaste overtuiging. Als schepen voor integratiebeleid in Sint-Katelijne-Waver. Maar ook als voormalig raadgever inburgering voor toenmalig minister van inburgering Geert Bourgeois.

Gaan we fundamentalisten écht de toelating geven ook hier hun vrouwen te kunnen dwingen dit laken om te gooien? Gaan we écht geloven dat er ook maar één weldenkende, zichzelf respecterende vrouw zich constant wil bedekken met een verstikkend boetekleed? Wat doet dat met iemands zelfbeeld? Willen wij als samenleving geen burgers die met beide voeten in de wereld staan? Met een positief zelfbeeld? Gaan we dat fnuiken?

We moeten begot van de daken schreeuwen dat we hier tégen zijn.

En ook tegen Temptation Island natuurlijk. 

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is